Forum mieszkańców Zagłębia Dąbrowskiego

Jak wiadomo nazwy miast i ich dzielnic oraz wsi nie wzięły się z nikąd. Mają swoją genezę. Mniej lub bardziej wiarygodną ale jednak. Nie inaczej jest w przypadku Zagłębia Dąbrowskiego.
Przykładowo nazwa Będzina najprawdopodobniej pochodzi od czeskiego rycerza Benda, który za czasów rządów Piastów dostał ziemie nad Przemszą w swoje posiadanie. Nazwę Grodźca(dzielnicy Będzina) wiąże się z bliżej nieznanym grodem(na wzgórzu św. Doroty istniała tylko osada łużycka) lub jak przypuszcza autor niniejszego postu z granicą, która miała przebiegać w pobliżu. Innym przykładem może być tu Czeladź. Przypuszcza się, że jej nazwa ma związek z tzw. ludnością niewolną lub bardziej konkretnie z bartnictwem. Krótko mówiąc chodzi tu o tzw. osadę służebną. Do takich można zaliczyć także Psary i Bobrowniki.

A co z legendą 'Tu my Będzim, a tam Czeladźa za te Sosny srać będą'

Nazwa Wojkowice - nazwa patronimiczna i podchodzi od nazwy osobowej Wojek (jako formy skróconej i zdrobniałej pochodzącej od imienia Wojciech lub Wojsław.
I parę legend:
"Legenda głosi, że obecne Wojkowice były podarowane rycerzowi Wojsławowi i od zdrobniałego jego imienia (Wojko zdrobniałe od Wojsław), a potem od jego synów - Wojkowiczów, nazwane zostały Wojkowice. Inna legenda podaje inną wersję, a mianowicie, że w XI wieku na terenie Wojkowic staczał boje rycerz z Małopolski Wojko, ludność zaś używana była do posyłek do grodu lub zamku siewierskiego względnie bytomskiego. Jeszcze inna legenda wspomina o dwóch rycerzach o imionach Wojko i Komorno, walczących na tych terenach, którzy polegli w bojach i zostali po-chowani na jednym z okolicznych wzgórz".
Za portalem http://www.wojkowice.pl

DG niestety nie może się pochwalić równie romantycznymi legendami.. Nazwa miasta jest prosta jak kij od cepa. Dąbrowa od lasu, Górnicza od węgla.
Chyba że ktoś umie inaczej zinterpretować?

Marta dla Ciebie:

Było to w czasach, gdy wieś Dąbrowa wchodziła w skład majątku Koniecpolskich. Zmienili oni nazwę wsi na Koniecpolskie. Żył sobie tutaj poczciwy drwal. Pewnego dnia zarządca majątku, człowiek twardy jak kamień, zaproponował mu wyrąb dębowego lasu za lichą zapłatę. Pieniądze miał drwal otrzymać po zakończeniu pracy.
- A co mam jeść? – zapytał z żalem drwal.
O wszystkim doskonale wiedział wywiad piekielny, rozdrażniony ponadto, ulubionym powiedzonkiem zarządcy: „Niech cię diabli wezmą”.
Ludzie w siole byli uczciwi i pracowici, więc jak tu takich brać do ognia piekielnego?
Wydelegowany przez piekło czart „wkręcił się” na parobka do drwala i namówił go do podjęcia oferowanej roboty. Przez noc uporał się diabeł z wyrębem i zgłosił się do zarządcy po zapłatę. Ale zarządca wypłacił należność w różnej walucie – mieszając talary z czerwieńcami i złotymi, by nieco „zaoszczędzić” – bo przecież głupcy się nie spostrzegą.
Czarci parobek odebrał zapłatę i oddał drwalowi. Wieczorem, gdy zarządca wylegiwał się na kanapie, przyszedł do niego czart ponownie i mówi:
- Ja za przeproszeniem, wedle tej zapłaty – zaczął – Jakeśmy obliczyli, wielmożny Pan „omylił się” na jakieś 10 talarów.
- Dwa razy liczyłem – oburzył się zarządca – Niech mnie diabli wezmą, jeślim was skrzywdził o grosz ! – wrzasnął.
Na te słowa czekało całe piekło latami. Diabeł w oka mgnieniu skoczył, duszę chciwca porwał prosto do Lucyfera. Kiedy się zaś o wszystkim dowiedział pan Koniecpolski, wieś za marne grosze rządowi sprzedał. Szybko przywrócono dawną nazwę – Dąbrowa.
Wkrótce odkryto tu węgiel i na miano „Górniczej” osada zapracowała. I tak powstała Dąbrowa Górnicza – z czasem stając się dużym miastem.

Inne małe podania o DG znajdziesz na:

http://www.dabrowa.pl/dg_historia_legen ... %93RNICZEJ

Bartłomiej Wanot napisał(a):A co z legendą 'Tu my Będzim, a tam Czeladźa za te Sosny srać będą'

To najprawdopodobniej radosna twórczość mieszkańców Będzina żyjących w XIX lub na początku XX wieku. Bardziej wiarygodna jest legenda o rycerzu Bendzie. Trudno powiedzieć ile jest w niej prawdy a ile czystej fantazji